Voordelen & verhalen

Waarom zou je kiezen voor wonen in een Noabershof? Wonen in een Noabershof betekent dat je leeft en woont in een omgeving met sociale samenhang. Mensen die al langer ingeschreven staan bij NHO en een van de eerste bewoners van het Knarrenhof in Zwolle vertellen enthousiast over hun verwachtingen en over de voordelen die de Zwolse bewoonster ervaart.

Ik moet het niet van technische dingen hebben, maar ik ben wel gezellig, het sociale aspect is iets voor mij. Ik kan een praatje maken, ik wil mensen ergens naar toe brengen als dat nodig is.
– Liesbeth

Voordelen

Veel onderling contact

Er is veel onderling contact met elkaar, deels omdat er gezamenlijk beslissingen moeten worden genomen (denk bijvoorbeeld aan de inrichting van de hoftuin). Maar ook omdat er gezamenlijk werk te doen is, zoals het onderhouden van diezelfde tuin.

Leuke activiteiten organiseren

We organiseren als bewoners samen veel activiteiten die mensen aanspreken. Bijvoorbeeld een koffieochtend en maaltijd, samen koken in het Hofhuis, samen fietsen of wandelen, samen naar muziek luisteren, samen met je hobby bezig zijn, met je buurvrouw naar het filmhuis en meer.

Noaberschap: zorgen voor elkaar

We zijn er voor elkaar in geval van tijdelijke ziekte of ongemak. Dat houdt in dat je je buurman/vrouw een bordje eten brengt als het zelf even niet meer lukt, een boodschap doet, een keer meegaat naar de fysiotherapeut. Tegelijkertijd kun je bij eigen ongemak ook terugvallen op je medebewoners. Belangrijk hierbij is, dat het niet gaat over het overnemen van thuiszorg-taken, maar om een helpende hand.

Reacties op Noaberhof Olnzl

Ik woon in Centraal Wonen in Oldenzaal. Het wonen in een Knarrenhof, Noabershof Olnzl, is daarmee vergelijkbaar. Ik kom uit Zuid-Limburg, grote familie, veel mensen. Dat trekt mij altijd aan, zeker als je dan gelijkgestemden hebt, dat vind ik heel prettig. Hoe meer zielen, hoe beter. Als het wat verder is met Noabershof Olnzl, naar echte realisatie, dan ga ik er volop in.

Ik zou niet willen dat je helemaal op elkaars lip zit, ik wil wél een open blik hebben naar de mensen, naar de buren, maar niet alles met elkaar delen. Er komt een gemeenschappelijke tuin, daar ben ik erg benieuwd naar. Hier, op Centraal Wonen, hebben we een natuurlijke tuin, ik hoop dat dat bij Noabershof Olnzl ook zo wordt.

– Marjan –

Noabershof Olnzl spreekt ons heel erg aan omdat het een project is van mensen die bereid zijn om om te zien naar elkaar. Daarbij is privacy heel erg belangrijk: er zijn voor elkaar als dat nodig is, maar zeker niet elkaars mantelzorger worden. Omzien naar elkaar, ‘n pannetje soep brengen, iemand meenemen naar de arts als dat nodig is. Gezellige middagen organiseren, waar je wel of niet aan meedoet. Er zijn voor elkaar. Zelfstandigheid is belangrijk: geen beroep hoeven doen op je kinderen. Dat je kinderen je mantelzorger moeten gaan worden, dat zou voor ons niet goed voelen.

Hans: we brengen ook iets mee, technisch kan ik wel aardig wat, computertechnisch kan ik mensen helpen, en mensen helpen met de telefoon, waar oudere mensen vaak wel moeite mee hebben.

Liesbeth: ik moet het niet van technische dingen hebben, maar ik ben wel gezellig, het sociale aspect is iets voor mij. Ik kan een praatje maken, ik wil mensen ergens naar toe brengen als dat nodig is. Voor mij is wel belangrijk dat wonen in Noabershof Olnzl toegankelijk is voor iedereen, voor elke portemonnee. Dat het niet een elitair geheel gaat worden. Je moet in het concept passen, het concept moet jou passen. Dat moet belangrijk zijn, maar niet je portemonnee.

Inmiddels is de situatie voor ons, voor mij, veranderd. Hans is in oktober 2019 overleden. Voor mij geldt het nu nog veel meer, dat ik graag deelnemer wil zijn van de Noabershof. Onderdeel zijn van een groep mensen met dezelfde idealen. In gedachten, in herinnering, is Hans er gewoon bij.

Liesbeth en Hans 

Ik woon met mijn man in Oldenzaal, aan de Thijsniederweg, met uitzicht op de plek waar Noabershof Olnzl gaat komen. We wonen hier met heel veel plezier, alleen wordt ons huis te groot. En aan de overkant wordt iets geboden dat kleiner is, met een gezamenlijke tuin die je met elkaar kunt onderhouden. Zo is het voor iedereen minder werk. Je kunt ‘n oogje op elkaar houden. Is er iemand ziek of als er ergens geen gordijn open is, kun je even horen wat er aan de hand is. Je kunt ‘n boodschap voor elkaar doen, de hond uitlaten, ‘n fiets repareren. Ik kan de tuin niet meer doen, dan zet ik ‘n kopje koffie. De kinderen hebben allemaal hun eigen dingen, als je met elkaar woont, kun je elkaar mantelzorg verlenen.

Je kunt elkaar helpen, maar daarnaast vind ik het heel belangrijk dat ik privacy heb. Je kunt met elkaar dingen opzetten, en ik wil zelf bepalen waar ik wel of niet aan mee doe. Die vrijheid moet je zelf hebben

– Gerda

Hetty en ik hebben ons aangemeld voor Noabershof Olnzl omdat het ons aantrekt om samen te gaan wonen met mensen die iets voor elkaar willen doen. Ik wil ook iets voor een ander betekenen. Ik kan goed luisteren, dus als er behoefte is aan een goed gesprek, wil ik er voor de mensen zijn. Ik wil kleine klusjes doen, kan mensen helpen met contacten met het buitenland. Ik wil in de gemeenschappelijke ruimte wel iets organiseren, muziek beluisteren bijvoorbeeld. Ik vind de beschikbare locatie, aan de Thijsniederweg, een heel mooie plek. Het geeft voor ons, als thijbewoners ook het gevoel dat we niet helemaal de wijk uit gaan. Dat maakt de stap iets makkelijker om uit ons huis weg te gaan. We hebben het nu heel goed met de mensen bij ons in de buurt. De locatie is een prima plek, goed bereikbaar met de bus.

Ik weet dat de landelijke Knarrenhof gesprekken voert met toekomstige bewoners. Ik vind dat wel spannend, maar ik heb een goed geweten, dus ik denk wel dat ik daar door kom. Ik denk dat het de bedoeling is, dat ze onderzoeken of mensen de goede instelling hebben, dat je bereid moet zijn om iets voor de ander te doen. Die gesprekken worden door de landelijke organisatie gevoerd, als een soort objectieve toets, daar moet je niet te zwaar aan tillen. Ik wil niet dat het een soort commune wordt, of heel erg verplichtend, dat je bijvoorbeeld elke week met elkaar zou moeten eten. Ik wil wel mijn eigen zelfstandigheid houden, mijn eigen dingen doen. Ik denk dat echt noaberschap ook betekent dat je elkaar niet overloopt, maar dat je er voor elkaar bent op het moment dat dat nodig is.

Gert 

Liedeke

Bewoner Knarrenhof Zwolle

Ervaring gedeeld

Ik woon sinds anderhalf jaar in de Zwolse Knarrenhof, de eerste in Nederland. In een hofje, want wie wil er nou niet in een hofje wonen! Bijna iedereen vindt een hofje leuk. Het straalt saamhorigheid en geborgenheid uit. Het wonen hier bevalt me erg goed; het is een comfortabele goed geïsoleerde levensloopbestendige woning. Je hoeft hier dus nooit meer weg. Ook niet als je terminaal ziek wordt. Dat geeft een stuk rust. Winkelcentrum en zorgfaciliteiten zijn vlakbij. Je woont hier met privacy onder gelijkgestemden die elkaar -indien nodig- helpen en we streven het noaberschap na.
Dat noaberschap heb ik zelf direct ervaren; een paar maanden voor mijn verhuizing ben ik op de fiets voor mijn oude huis geschept op de rotonde. Ik was er bijna niet meer geweest. Ik kon helemaal niets; was van top tot teen blauw en toen moest ik verhuizen. Misschien had ik als initiatiefnemer een streepje voor, maar dan merk je dus dat je in een Knarrenhof woont. De een heeft de lampen opgehangen, een ander de zolder geschilderd, de derde timmerde de plinten. Een buurvrouw verderop kwam een paar keer met warm eten. Een ander spitte ongevraagd mijn hele tuintje om. En zo ging het maar door. Dan kom je in een warm bad! Ik had nooit gedacht dat mijn idee, dat ik deelde met de initiatiefnemers van Knarrenhof, zo’n enorm succes zou worden!

Wil je meer weten?

Stel ons jouw vragen, we beantwoorden ze graag!